ok

i dag.
har vore på visning. fin leilighet, men. egna til eit par. nåke eg ikkje er.
dagen gjekk frå å ha ein fantastisk optimistisk mage-følelse. til å bli.....platt.
eg såg for meg alt mulig, men det passa ikkje inn i virkeligheten. så fra no av ska eg slutte å sjå for meg så masse i håve mitt. heller fokusere på det som ER.
det som EEER... hm.

blir overraska når eg kan ha samtalar med "eldre" folk, og diskutere ting som parforhold og kjærlighet. kult med litt visdom frå folk som har opplevd meir enn meg :) det er veldig tilfeldig ke folk veit om kjærlighet. men det virkar som veldig mange går gjennom dei samme opplevelsane. som om det er visse mønster som gjentek seg hos veldig mange. eg vil gjerne vite ALT om dei forholda som faktisk fungerer. korleis det starta, korleis det fortsatte, korleis korleis korleis. det virkar som om alle "gode" forhold startar ut av det blå. når du minst ventar det og alt det bullshit'et der. men den historien er så lite motiverande av ein eller anna grunn. eg likar bedre dei historiane der alt virkar tapt og håplaust, og så skjer det plutselig eit mirakel og SÅ seier det SMELT og PANG og I LOVE YOU og så videre. eg fann ut i dag at eg lika veldig godt alle historiane i friends. ross og rachel, monica og chandler, phoebe og mike. alle dei historiane har litt slit og stress FØR det blir bra. då trur eg ein set desto større pris på det etterpå :) heldige meg, eg kjem til å dø av lykke den dagen ting ordnar seg for meg :)

here's to hope and love. for eg gir aldri opp tenk :)