...av og til blir man ensom.
då er det fint med sånne folk som det går an å henge med. HEILE tiden. eg må sei eg er glad eg har funne nåken sånne. for eg treng folk rundt meg. ofte. masse. gjerne heile tiden. sånn har eg ikkje alltid vore. men sånn er eg no. eg har alltid likt å være aleine. plutselig har eg fått veldig nok av det. plutselig vil eg helst prate, sitte atmed, ete ilag med, sove ilag med, gå på butikken ilag med.
sånn er eg no.
og eg veit ikkje ke som er verst. å være ensom, eller å være innpåsliten. jo. ensom er nok hakket verre.
torsdag 19. februar 2009
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar