den har eg sett tusen gangar før. men det e ein veldig bra film. og søte christina ricci som berre e bitteliten, og veldig veldig stilig som crazy lillesøster. eg må sei det, at eg stadig tenke at filmane frå 80/90-talet var så mykje bedre enn dei som blir laga no. dei hadde ein heilt anna atmosfære, og feeling av omgivelsane/naturen/scenografien osv. ein kunne på ein måte oppleve at ein var inne i filmen. spes i sånne filma som denna, dirty dancing, pretty woman, reality bites osv. dei nye hollywood-filmane e så...fjerne liksom. husa og omgivelsane e så dårlig framstilt, og ein oppleve ikkje det rundt skuespelarane som kulisser/scenografi på samme måte som før. alt handla på ein måte om story og zooming og kor pen ein eller anna person e. og alt e så oppkonstruert. skjønna dikka ke eg meina? vanskelig å forklare. eit prakteksemplar til e jo friends. for der og føle du at leiligheten deira e åstedet der alt skjer. eg hata filma som berre sveva rundt og ikkje har ein base for handlingen. sleepless in seattle e og ein veldig bra "åsteds-film". like it.
ellers har eg fått krokodille-dilla. sånne i smågodt. NAHAHAAAAAM. så no kjøpe eg berre det når eg kjøpe smågodt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar