when the fat lady sings

jada. så sitte eg her da. på voss. ein lørdagskveld. i min beste alder. ilag med mamma og pappa. og JA, eg har valgt det sjøl, så eg skaaaaakje klage. men herrefreeeed så lyst eg har! mitt einaste håp er å vinne i lotto, så eg kan flytte tilbake til bergen uten å dø av panikk-angst for dei økonomiske følgene. prøver å motivere meg sjøl ved å tenke at herfra kan det berre gå oppover. jadda! nei.. egentlig kan ting bli mykje verre. så det er ikkje heilt sant. jaja. anywhos.
skulle gjerne hatt detta huset i fred ein kveld. berre EEEEEIN kveld. men visse persona i min familie har absolutt ingen fritids-sysler, så eg er jo stuck med dei 24 tima i døgnet. kan ikkje hugse sist gang eg var aleine heime. rett og slett ikkje.
"der vaaa ho!"
"ikkje snakk så høgt."
her om kvelden krangla eg faktisk med pappa fordi at eg kom i skade for å få melding akkurat når liverpool scora, og når eg får melding så skurra tv-signalet av og til. og pappa berre "da vakje enkelt å sjå fotball i kveld!!!!!" og eg berre "....STAKKARS deg...." og han berre "jammen altså!!!" og eg berre: "jammen for i helvete!! du SER ikkje på ein gang!!! du sitte jo berre her og TYTE!!!!!!" pappa skur dermed AV fjernsynet og går ut på kjøkkenet og kom aldri tilbake til stova. LOOOOOOOL. EG HAR EIN HÅRSÅR PAPPA. berre sånn at dikka veit det. eg og mamma satt igjen og lo litt. jaja. det var jo faktisk han som begynte. og siden har han vært sur. heilt sant.

no er det taco, sjøl om pappa laga den HEILT feil, og rødvin. og einsemd. og litt depresjon. og biiitttelittegranne kjærleikssorg. men det e så lite at deeet godkjenne vi. HAHA, ok det var ironisk.