sånn kan det gå

ok. føler meg forplikta til å oppdatere.
men veit ikkje ke eg skal vektlegge.
ok. pust. eg har no flytta til voss. på skikkelig. eg pakka ut av verdens beste leilighet i lille øvregate på onsdag, og for å være ekstremt ærlig så syns eg det sugde. skikkelig. så masse at eg måtte grine i ca ein time mens eg vaska kjøkkenet. OM det må ha sett tragisk ut. føltes som ein scene fra ein film. filma frå utsida av vindauget, med trist musikk, og så liksom berre zooma dei inn på fjeset mitt med mascara over ALT og tårer og snørr som berre flyte fritt, mens eg iherdig SKAL få vekk alle flekkane på disken. nok om det og sånn.
så kom eg til voss, og fekk på plass sofaen og teven på mitt nye rom her. då føltes ting...nesten levelig. så isolerte eg meg på det rommet under dyna i ca tre-fire dagar mens eg stirra apatisk på macbook-skjermen min. men eg har faktisk vore særs produktiv oppi heile den tragiske prosessen og. eg haaaaar...trommevirvel....fått meg jobb!!! men før dikka blir fryktelig glade og oppmuntra på min vegne, så skal eg informere om at nevnte jobb er på meny. meir matvarer altså. jaja. what can you do. no tenar eg i det minste peng. og dessuten er meny mykje bedre enn kiwi! på ALLE punkt.
ellerssss er humøret fryktelig dårlig for tiden, og det einaste eg egentlig har lyst til å er å stikke av til australia, italia, hellas eller kor som helst, ilag med dei beste folka som fins. på voss er det nemleg frykkkkktelig einsamt for ein stakkars liten bollefisk... i dag har eg brukt mesteparten av dagen til å lese Sylvia Plath - The Bell Jar. nok sagt.

i dag blei det visst august og. det betyr at eg skal begynne å jobbe med masteroppgava mi sånn ca i dag. men eg har ein følelse av at vi tar det i mårra.